Zapalenia

Mikroskopowe zapalenie naczyń

Mikroskopowe zapalenie naczyń jest bardzo rzadką chorobą dotyczącą małych naczyń krwionośnych. Wśród objawów tej choroby możemy wyróżnić następujące: gorączka, chudnięcie, bóle mięśniowo-stawowe, niewydolność nerek, duszność, krwioplucie oraz plamica skóry. W diagnozie choroby wykonuje się szereg badań, jak badania laboratoryjne, badanie rentgenowskie, tomografię komputerową oraz badania histologiczne. W badaniach laboratoryjnych krwi stwierdza się wzrost wskaźników stanu zapalnego, jak wzrost OB oraz wzrost CRP, niedokrwistość, wzrost stężenia kreatyniny oraz mocznika w surowicy krwi, jak również obecność przeciwciał przeciw cytoplazmie neutrofilów . Z badaniach moczu z kolei obserwuje się białkomocz oraz krwinkomocz. Natomiast zarówno w tomografii komputerowej, jak i w badaniu rentgenowskim obserwuje się zmiany w postaci rozlanego krwawienia pęcherzykowego. Natomiast badania histologiczne wykazują kolejno następujące zmiany. W pobranym wycinku płuca znajdują się zmiany zapalne ścian naczyń krwionośnych, widoczne są cechy krwawienia do pęcherzyków płucnych, obserwuje się martwicę ścian pęcherzyków płucnych, jak również nacieki z neutrofilów. Z kolei w nerkach obserwuje się ogniskowe segmentalne kłębuszkowe zapalenia naczyń z widocznymi cechami martwicy. W badaniu histologicznym obserwuje się także zmiany w skórze. Choroba ta może mieć różny przebieg. Może mieć zmienny charakter, który składa się z remisji i nawrotów. Choroba może mieć również przebieg gwałtowny, co prowadzi do szybkiego uszkodzenia płuc oraz nerek.

Podobne

Przebieg mikroskopowego zapalenia naczyń
Mikroskopowe zapalenie naczyń jest chorobą o różnym przebiegu. Rokowanie w przypadku tej choroby może być różne, lecz najgorsze występuje w przypadku zajęcia naczyń krwionośnych nerek, serca oraz centralnego układu nerwowego. Chorobę diagnozuje się na podstawie objawów oraz badania histologicznego. Badanie histologiczne obejmuje wycinki z nerek, płuc bądź skóry. Stosuje się różne leczenie, jak leki immunosupresyjne z użyciem takich leków jak glikokortykosteroidy, cyklofosfamid oraz metotreksat, stosuje się immunoglobuliny, plazmaferezę oraz leczenie nerkozastępcze. Kolejną chorobą naczyń jest olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic. Nie jest znana przyczyna tej choroby, a zajęciu ulegają naczynia tętnicze dużego oraz sredniego kalibru. Choroba ta dotyczy zasadniczo zewnątrzczaszkowych tętnic głowy, tętnic kręgowych, tętnic ocznych, tętnic rzęskowych tylnych oraz tętnic środkowych siatkówki. Najgroźniejszym powikłaniem tej choroby jest utrata wzroku. Ponadto to choroba ta często współistnieje z polimalgią reumatyczną. Choroba ta dotyczy osób w starszym wieku-powyżej 50-go roku życia. Ponadto dotyczy bardziej kobiet niż mężczyzn. Podczas choroby dochodzi do pogrubienia ściany tętnicy,...

Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic jest chorobą dotyczącą głównie osób po 50 roku życia. Choroba ta ma podstępny przebieg, ponieważ rozwija się powoli. Objawy mogą być różne w zależności od zajętych tętnic. Do objawów ogólnych choroby należą: stany podgorączkowe, osłabienie, utrata apetytu, spadek masy ciała oraz bóle mięśni. W przypadku zajetych tętnic głowy objawy mogą być następujące: ból głowy w okolicy skroniowej lub potylicznej, który pojawia się z reguły w nocy, jak również bolesność oraz tkliwość zarówno tętnicy skroniowej, jak i czepca ścięgnistego. W mniejszej ilości przypadków objawem zajęcia tętnic głowy może być również osłabienie oraz bolesność mięśni żwaczy, co skutkuje opadaniem żuchwy, drętwienie języka oraz bolesne owrzodzenia znajdujące się na nim, jak również zaburzenia połykania. Z kolei w przypadku zajęcia tętnic oka, objawy choroby mogą być następujące: zaburzenia ostrości wzroku, podwójne widzenie, bóle gałki ocznej, jak również przemijające zaniewidzenie jednooczne oraz ślepota jednooczna bądź ślepota obuoczna. Natomiast w przypadku zajęcia tętnic...

Powikłania olbrzymiokomórkowego zapalenia tętnic
Olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic jest chorobą, którą należy różnicować między innymi z następującymi chorobami: miażdżyca, choroby układowe tkanki łącznej, choroba Takayasu, kiłowe zapalenie aorty, zatory tętnicze, napad jaskry oraz choroby stawu skroniowo-żuchwowego. Choroba ta niesie ze sobą również kilka powikłań, wśród których najgroźniejszym jest utrata wzroku. Innymi powikłaniami są: tętniak aorty piersiowej lub aorty brzusznej oraz martwica owłosionej skóry głowy, jak również zawały języka. W leczeniu głównie stosuje się glikokortykosterydy, a w przypadku objawów ocznych również metyloprednizolon. Inną chorobą naczyń jest pokrzywkowe zapalenie naczyń. Jest to choroba układowa dotycząca małych naczyń krwionośnych. Głównie dotyczy naczyń krwionośnych w obrębie skóry. Choroba ta przebiega z pokrzywką, która utrzymuje się dłużej niż dobę. W chorobie tej biorą udział kompleksy immunologiczne. Choroba ta może mieć dwie postacie: postać pierwotną oraz postać wtórną. Do przyczyn wtórnej postaci pokrzywkowego zapalenia naczyń należą między innymi: zespół Sjogrena, toczeń rumieniowaty układowy, zakażenie wirusem zapalenia wątroby typu C, zakażenia innymi...

Pokrzywkowe zapalenie naczyń
Pokrzywkowe zapalenie naczyń jest chorobą dotyczącą głównie naczyń skóry. Choroba ta oprócz skóry może również zajmować takie układy, jak: układ pokarmowy, płuca, nerki, oczy oraz układ nerwowy. Ponadto czasem pojawia się również stan podgorączkowy. Kolejną chorobą dotyczącą naczyń jest zespół Schnitzlera. Jest to jedna z postaci pokrzywkowego zapalenia naczyń. Choroba ta współistnieje z takimi dolegliwościami jak: monoklinalna gammapatia IgM, gorączka, ból stawów, ból kości, hiperostoza, limfadenopatia oraz hepatomegalia. Do diagnozy takiej choroby niezbędne będą badania laboratoryjne, w których obserwuje się następujące nieprawidłowości: wzrost OB., spadek poziomu składowych dopełniacza w surowicy krwi oraz erytrocyturia. W przypadku tej choroby wykonuje się również badanie histopatologiczne skóry. W badaniu tym z kolei obserwuje się następujące nieprawidłowości: cechy leukocytoklastycznego zapalenia naczyń, złogi przeciwciał oraz złogi składowych dopełniacza. Wyróżnia się dwie postacie tej choroby: postać z prawidłowym poziomem składowych dopełniacza we krwi oraz postać z obniżeniem poziomu składowych dopełniacza we krwi. Chorobę tą różnicuje się z...